ლიეტუვის საგარეო საქმეთა მინისტრი: იმედი მაქვს, რომ ქართული ოპოზიციის დანარჩენი ნაწილი არჩევნებში მონაწილეობას არ მიიღებს

2025-07-23 16:23:29, 291 ნახვა

პოლიტიკა

ლიეტუვის საგარეო საქმეთა მინისტრი გაბრიელიუს ლანდსბერგისი აქვეყნებს სტატიას სახელწოდებით „გაფართოების ოცნების დასასრული?“ რომელშიც ის საქართველოში მიმდინარე მოვლენებს განიხილავს:

„ყოველდღე, 237 დღის განმავლობაში, ამინდის მიუხედავად, ქართველი ხალხი აპროტესტებს მათი ოდესღაც დემოკრატიული და კვლავ პროდასავლური ქვეყნის ხელში ჩაგდებას. სულ უფრო და უფრო რთულდება შეკრება რუსთველის ქუჩაზე, მაგრამ ხალხი მაინც იკრიბება. თუმცა, პროტესტის დაწყებიდან, მთავრობა უმოქმედოდ არ იჯდა. თავდაპირველად, დემონსტრანტთა ჯგუფი დააკავეს, ზოგიერთს კი ხანგრძლივი პატიმრობაც კი მიუსაჯეს.

მას შემდეგ, რაც დაპატიმრებებმა პროტესტი ვერ შეაჩერა, მთავრობამ დემონსტრანტებს ჯარიმები დააკისრა. ქვეყანაში სიჩუმეა. „ოდესღაც აყვავებული ქვეყანა, თავისი მრავალფეროვანი პოლიტიკური პარტიებით, ინტელექტუალებითა და არასამთავრობო ორგანიზაციებით, ახლა უფრო ცენტრალური აზიის რესპუბლიკას ჰგავს, ვიდრე იმას, რაც ოდესღაც იყო: ევროკავშირის კანდიდატს“, - წერს ლანდსბერგისი.

ის აღნიშნავს, რომ „თავიდან, საქართველოსა და ევროპაში ბევრს სჯეროდა, რომ მათი განსხვავებების მიუხედავად, „ქართული ოცნება“ გულწრფელად იყო დაინტერესებული ევროპით“.

„თუმცა, ახლა არჩევნები აღარ არის წარმომადგენლობითი. სერიოზული დარღვევების დიდი რაოდენობა არ გვაძლევს საშუალებას ვთქვათ, რომ ქართველ ხალხს მიეცა არჩევანის უფლება. გულწრფელად ვიმედოვნებ, რომ ოპოზიციის დანარჩენი ნაწილი არ მიიღებს მონაწილეობას შემოდგომაზე დაგეგმილ მუნიციპალურ არჩევნებში...“

ჩვენ უნდა ვკითხოთ საკუთარ თავს: რა შეეძლო ევროპას სხვაგვარად გაეკეთებინა?

ევროპის საბჭოს ყოფილმა პრეზიდენტმა შარლ მიშელმა „ქართული ოცნების“ საკითხის დიპლომატიური გადაწყვეტის პოვნა სცადა. თუ კანონები შეიცვლებოდა და უკუკავშირი შეწყდებოდა, ბრიუსელი კარებს უფრო ფართოდ გააღებდა. მიშელის შემდეგ, ევროპის ინტერესი, როგორც ჩანს, გაქრა. ახალი ინიციატივები არ გამოჩენილა. ევროპარლამენტის განცხადებების გარეშე, შეიძლება ითქვას, რომ საქართველოს გეოპოლიტიკური გავლენა ევროპაში სრულიად აღმოიფხვრებოდა.

ქართველი ხალხი ახლა გრძნობს, რომ ევროპამ ზურგი აქცია არა მათ მთავრობას, არამედ თავად მათ. ქართველებს ჯერ კიდევ ახსოვთ 2008 წლის განწყობა, როდესაც საქართველო რეალურად შეუერთდა ნატოსა და ევროკავშირს. ახლა ისინი თავს მოტყუებულად და მიტოვებულად გრძნობენ.

რა არის „კანდიდატის სტატუსის“ ნამდვილი ღირებულება, თუ დემოკრატიის ჩახშობა ბრიუსელზე გავლენას ვერ მოახდენს? ჩნდება კითხვა: ეს ყველაფერი ფარსია და გაფართოება რეალურია? ევროპას სურს შექმნას შთაბეჭდილება, რომ გაფართოებისთვის ემზადება, სინამდვილეში კი ის თავის დაპირებას ფუჭად ართმევს თავს. გაფართოებისადმი რეალისტური მიდგომა არ არის მხოლოდ „უკიდურესი შეშფოთების“ გამომხატველი ხანდახან ტვიტი, რომელშიც ის „უკიდურეს შეშფოთებას“ გამოხატავს. ეს ნიშნავს პროგრესთან დაკავშირებით მკაფიო პოზიციას, ვადების დადგენას და წევრობის კანდიდატების წინაშე ევროპული ვალდებულებების აღებას. „ეს ასევე ნიშნავს ზომების მიღებას, როდესაც რამე არასწორად მიდის“, - აღნიშნავს ლანდსბერგისი.

ავტორი: ექსპრესნიუსი,